Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Εντός παρενθέσεως

{Η σπουδή στην απουσία μοιάζει με το να κοιτάς κατάματα έναν πίνακα.
Η ζωή τότε παραχωρεί την θέση της στην όραση η οποία
έτσι κι αλλιώς ηγεμονική
σε εισάγει σε μια άλλη πραγματικότητα.
Έτσι εξηγείται ότι και ο τυφλός έχει την αίσθηση των χρωμάτων εξίσου.

Η μελέτη της παραίτησης είναι η προετοιμασία για την απελευθέρωση 
των αισθήσεων.
Η εργασία αυτή μοιάζει με την στατική είσοδο 
στην επικράτεια των βασικών σχημάτων. Την ηλιοθεραπεία,
το ανεμοφύσημα, την υποδοχή του υγρού.

Κι αν η αφή είναι ο ιερέας του ζειν, ταυτόχρονα σε διδάσκει
την απομάκρυνση από τη δουλεία της πραγματικότητας.
Πράγματι αν αφήσεις τα πράγματα να σε αγγίξουν
δεν θα μπορέσεις ποτέ να είσαι ο ίδιος,
οι αισθήσεις σου θα μεταβληθούν 
σε γεωμέτρες του απείρου, 
σε εκείνη την επίμονη
και λεπτομερειακή 
ιχνηλασία του 
εντελώς προσωπικού.

Τι τρυφερή απομόνωση κι ωστόσο απόμακρη όπως 
κάθε τρυφερότητα. Τι μεγάλος ανώφελος αγώνας
να νικήσεις όλες τις ήττες, να κατακτήσεις παν 
το ανύπαρκτο, να επιβληθείς σε κάθε παράσταση 
ζωής. 











Mια πορεία στο αχαρτογράφητο ώστε να γίνεις ξανά
κύριος του βράχου της αδρανούς αντίστασης στην παρουσία
Της.  Μια ακροβασία ανάμεσα στην κόψη της σελίδας
και σπόρους από σπασμένα ρόδια.
Κι όταν με το καλό χτίσεις γερά τις οχυρώσεις
τόσο που ούτε θα σε βλέπουν
μα πιο πολύ πια δεν θα βλέπεις(κι αν σε βλέπουν θα είναι σαν 
να κοιτάζουν ένα πίνακα μονάχα)
θα ψιθυρίσεις, ανάμεσα σ' ένα κυκεώνα από σελίδες,
ώστε ίχνος να είναι μόνο της συνειδητοποίσης
ότι όλα αυτά θα σε ικανοποιούσαν αν κατάφερνες
να πείσεις τον εαυτό σου ότι αυτή η θεωρία δεν 
είναι αυτό που είναι,ένας πολύπλοκος θόρυβος
που προκαλείς στα αυτιά της ευφυϊας σου,
σχεδόν για να μην αντιληφθεί ότι,
κατά βάθος, δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από τη δειλία σου,
την ανικανότητά σου για τη ζωή.

Κι έπειτα ο στοχασμός θα συνεχιστεί
σαν να μην υπάρχει άλλη συνθήκη ύπαρξης
σαν να είναι αυτός μονάχα ο τρόπος, ο μίζερος
κι υπέροχος τρόπος να ζεις,
με τον τρόπο σου, του σχεδόν μη ζειν.}

Ετοιμαζόμουν να πω πως έπεται και η δεύτερη,
η πιο σπουδαία σπουδή,
αλλά με πρόλαβε: η ζωή ζημιώνει την έκφραση της ζωής.
arma de doble file.

*τα italics προέρχονται από το βιβλίο της ανησυχίας.